Η αποτυχία της ελίτ του ακραίου κέντρου

Η συνιστώσα του Μητσοτάκη, την οποία έφερε στην κυβέρνηση το 2019, πλέον έχει μόνιμη θέση στα έδρανα της Βουλής

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης κατά την οποία το κυβερνητικό κόμμα (Νέα Δημοκρατία) έχει χάσει σε λιγότερο από 30 μήνες πάνω από το 50% των ψηφοφόρων του 41% του 2023! Και αυτό συμβαίνει χωρίς σθεναρή αντιπολίτευση, με το δεύτερο κόμμα να βρίσκεται δημοσκοπικά με διαφορά άνω των 10 μονάδων.

  • Του Κώστα Μαρκόπουλου*

Οι παγκόσμιες ιδεολογικές δεξαμενές είναι η συντηρητική Δεξιά, η σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά. Σήμερα στην Ελλάδα η μητσοτακική Ν.Δ. δεν στηρίζεται σε καμία από αυτές. Η αναφερόμενη Κεντροδεξιά είναι στην κυβέρνηση χωρίς τη Δεξιά ούτε στη σύνθεσή της, ούτε στο Μαξίμου, ούτε στις αρχές, αλλά ούτε και στην κοινωνία με βάση αρχές και αξίες. Δεξιά της Ν.Δ. υπάρχει ένα 22% το οποίο ψηφίζει μικρότερα κόμματα ή δηλώνει αναποφάσιστο, δηλαδή μεγαλύτερο από το ποσοστό της κυβέρνησης. Αρα ποιοι κυβερνούν και μοιράζονται την αποτυχία; Κυβερνά η ακροκεντρώα συνιστώσα της Ν.Δ. που ιδρύθηκε από τον ίδιο τον Μητσοτάκη, μπήκε πρώτη φορά το 2019 στην κυβέρνηση ως εξωκοινοβουλευτική και μετά βρήκε θέση στα έδρανα του Κοινοβουλίου.

Είναι οι ίδιοι αποφασισμένοι χειροκροτητές του σε κάθε στιγμή με απόλυτη αφοσίωση στον νεοφιλελευθερισμό και στην ευρωπαϊκή ελίτ που έχει φέρει την Ευρωπαϊκή Ενωση σε διαδικασία αποδιάρθρωσης. Είναι οι οπαδοί της πολιτικής του1/3 που ευνοεί τμήμα της κοινωνίας και του μοιράσματος ταπεινωτικών επιδομάτων στους αδύναμους, σαν σε μετακομμουνιστικό κράτος που βρίσκεται στη διαδικασία αναδόμησης. Δηλαδή, το ακριβώς αντίθετο από τις αρχές ίδρυσης της Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι δεν τον ανέφερε στην ομιλία του στα 51 γενέθλια της Ν.Δ. που έκανε η ΟΝΝΕΔ.

Οι ακροκεντρώοι δεν έχουν ιδεολόγημα ούτε σταθερή βάση. Είναι οι μη δεξιοί και μη αριστεροί, δηλαδή μια κοινωνική πλαστελίνη που λαμβάνει συγκυριακό σχήμα. Οπως και οι περισσότεροι υπουργοί του: μετανοημένοι ακροδεξιοί, πρώην κνίτες, ορφανά του Κώστα Σημίτη και νεότευκτοι πασόκοι χωρίς τύχη. Ολους αυτούς τούς ενώνει μόνο ένα: η εξουσία, την οποία χειρίζονται σαν λάφυρο και όχι ως ευθύνη πατριωτικής διακυβέρνησης για τους πολλούς. Ετσι η χώρα βυθίζεται σε πρωτοφανή σκάνδαλα, που όλα εκτυλίσσονται με βάση υπουργικών αποφάσεων, αλλά χωρίς την ευθύνη των υπουργών.

Δυστυχώς, χάθηκε η ευκαιρία του μεγαλύτερου χρηματοδοτικού προγράμματος, του Ταμείου Ανάκαμψης, το οποίο, αντί να μεταμορφώσει την Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε για δυνατές «δουλειές» και επιδοτήσεις ημετέρων. Η υπερβολή της πράσινης ανάπτυξης φέρνει την Ελλάδα τελευταία στην ανακύκλωση, πρώτη στη μόλυνση των πόλεων και με το δεύτερο πιο ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα για τους πολίτες. Το Ταμείο Ανάκαμψης βρίσκει την Ελλάδα τη μόνη χώρα της Ε.Ε. χωρίς σύγχρονο σιδηρόδρομο, αλλά, αντίθετα, με διασπάθιση ευρωπαϊκού χρήματος, δικογραφίες, Κοβέσι και 57 θανάτους αθώων. Βρίσκει την Ελλάδα χωρίς σχέδιο διαχείρισης υδάτων και με πρωτογενή παραγωγή θνησιγενή. Η Ελλάδα φτωχαίνει και πεθαίνει με δημογραφικό πρόβλημα άλυτο εν μέσω ισχυρής ευρωπαϊκής χρηματοδότησης. Γιατί; Διότι οι ακροκεντρώοι συνειδητοποίησαν ότι δεν έχουν ορατό αντίπαλο και επιδόθηκαν σε πολιτική πλιάτσικου!

Ο αόρατος αντίπαλος, ωστόσο, γίνεται ορατός. Είναι η τεράστια πλειοψηφική μάζα που τους αποστρέφεται και βάζει σε σκέψεις αρκετούς βουλευτές της Ν.Δ. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί και να βρει τα «πατήματά» της στη Δύση και την Ανατολή. Να μπει στη διαπραγμάτευση της ισχυρής θέσης της στη νοτιοανατολική Μεσόγειο με ΗΠΑ και Ρωσία, να «χτίσει» άμεσα οδικό χάρτη αναδόμησης και ελπίδας της ελληνικής οικογένειας. Αλλά κυρίως να πετάξει στα πολιτικά σκουπίδια τους σάπιους που «λεηλάτησαν» τη Ν.Δ. και την αποτελείωσαν.

Αυτή η ανατροπή της ελπίδας μόνον από δεξιά θα έρθει, με το ίδιο ανατρεπτικό ρεύμα του Τραμπ που σάρωσε την ίδια αποτυχημένη ελίτ του «sleepy» Τζο Μπάιντεν, μπήκε ορμητικά στην Ευρώπη και προκαλεί δεξιά στροφή παντού. Είναι μοιραίο να συμβεί και εδώ, όπως και στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, με μία διαφορά. Στην Ελλάδα υπάρχει και άλλο ένα πιεστικό πρόβλημα, το πρόβλημα της εκτεταμένης κρατικής διαφθοράς που κατασπαράσσει τις εφεδρείες και τις αξίες μας, και ναρκοθετεί τη διακυβέρνηση. Η χώρα έχει ανάγκη από έναν αποφασισμένο ηγέτη και μια νέα πολιτική τάξη συνετών και έντιμων ανθρώπων. Σας διαβεβαιώ ότι υπάρχουν όλα τα συστατικά για μια παροιμιώδη ανατροπή.

*Πρώην υπουργός














spot_img

Ροή ειδήσεων

spot_img

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ