Ο καλύτερος χάρτης για να πορευτείς, όταν δείχνεις ότι έχεις χάσει τον προσανατολισμό σου, είναι να ανατρέχεις στην αρχή της πορείας σου. Επαναφέροντας στη μνήμη σου το σημείο εκκίνησης, αυτομάτως θα θυμηθείς και για πού ξεκίνησες να πας. Ταυτοχρόνως θα απαντήσεις και στο ερώτημα αν αυτό το ταξίδι εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει. Οπως επίσης αναπόφευκτα θα ξεκαθαρίσεις και ποιοι θα ήθελες να είναι οι συνταξιδιώτες και ποιες οι αποσκευές σου.
Ενα τέτοιο κείμενο-πυξίδα για τον διάλογο που ξεκίνησε στη Νέα Δημοκρατία αποτελεί η ιδρυτική της διακήρυξης στις 4 Οκτωβρίου 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τόσο λιτό, πυκνό και σαφές, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ούτε για την ιδεολογία, τις αρχές και τις αξίες του κόμματος αυτού ούτε περί του πρακτέου. Θα μπορούσα να πω χαριτολογώντας ότι κάθε επίδοξο νέο μέλος του θα ‘πρεπε να το… αποστηθίζει ή τουλάχιστον να εξετάζεται γραπτώς στο τι κατάλαβε από αυτό πριν από την εγγραφή του! Ιδίως όσα εξ αυτών έχουν και πολιτικές φιλοδοξίες…
Σταχυολογώ σήμερα κάποια διαχρονικά επίκαιρα αποσπάσματά της, αφήνοντάς σας να βγάλετε τα συμπεράσματά σας για το πόσο κοντά και πόσο μακριά βρέθηκε ή βρίσκεται το κόμμα αυτό στη διαδρομή του αλλά και στην τρέχουσα συγκυρία από την αφετηρία του.
Ως προς την εμπειρία και τα διδάγματα του παρελθόντος: «Οι Ελληνες έχουν τη γεύση όλων των πολιτικών καταστάσεων. Γεύση τόσο πικρή, που να μη συγχωρεί καινούργια σφάλματα και πλάνες. Ηδη εισερχόμεθα σε νέα περίοδο της εθνικής μας ζωής… Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος -που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας- και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος».
Ως προς τις ηγέτιδες τάξεις και την ευθύνη τους: «Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν -και σε τελική ανάλυση υπηρετούν- και περισσοτέρους και ανωνύμους… Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να βρει τη δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρύτερων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας? και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του».
Με μια κατευθυντήρια αρχή, για να ‘ναι κατανοητά όλα: «Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις του ταυτίζει το Εθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της? την Πολιτεία με τους Πολίτες της? την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία? την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό? την Πολιτική Ελευθερία με την Εννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη… Οτι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς».
Με το βλέμμα στο μέλλον: «…Επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Και προχωρεί διαρκώς με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα στις νέες διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες… – Οτι θα ανανεώνεται διαρκώς από τις νέες δυνάμεις της χώρας, τις οποίες θεωρεί πάντα προνομιούχες, γιατί εμφανίζουν αμεσότερα τον παλμό της εποχής μας».
Οι πυξίδες λειτουργούν συχνά και ως κόσκινα. Ετσι, εκτός από το να ξαναβρίσκουμε την πορεία μας, μας βοηθούν να καθαρίζουμε και την ήρα από το στάρι. Γιατί, πέρα από τον προορισμό, μετράει και το ταξίδι. Και για να ‘ναι ωραίο, παίζει ρόλο η παρέα!
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120